Paasviering

Er zijn een paar gelegenheden waarop alle verschillende dorpskerken samenkomen om te vieren, en Pasen was zo'n gelegenheid. Omdat de meeste dorpskerken relatief klein zijn (soms maar 4 volwassenen), is het altijd erg bemoedigend om als grote groep samen te komen; te zien dat ze niet de enigen zijn in een gebied waar het percentage Christenen maar zo rond de 5% ligt en te weten dat ze onderdeel uitmaken van een 'groot gezin'. Het is geweldig om met zo'n grote groep samen te bidden, te zingen, te dansen, naar God's woord te luisteren maar het is ook gewoon leuk om bij te praten, nieuwtjes uit te wisselen en samen te lachen. De eenheid werd benadrukt door samen het Avondmaal te vieren.

'de samenkomst buiten'

De samenkomst werd georganiseerd in het dorpje Sambu. Het is een Dagomba dorp met een kerkje van zo'n 15 volwassenen en veel kinderen. De veelal Moslims in Sambu weten eigenlijk alleen maar dat Christenen Kerst vieren, maar dat er ook zoiets als Pasen bestaat, wat eigenlijk nog een belangrijker feest voor de Christenen is, was nieuw voor hen. En deze keer waren het niet slechts 20 mensen die samenkwamen maar zo'n 400 volwassenen en 300 kinderen! Wat een feest en wat een getuigenis van de dood en opstanding van Christus! Voor veel vrouwen was de boodschap die Abukari deelde een 'eye-opener'; het waren de vrouwen die als eerste de opdracht kregen het nieuws van Jezus' opstanding bekend te maken. Hij moedigde daarom de vrouwen aan om in hun dagelijkse omgang met anderen kansen te grijpen om het Evangelie met anderen te delen.

'samen dansen'

Joke organiseerde de samenkomst voor de kinderen. Het was wel even schrikken toen we ons realiseerden dat er 300 kinderen naar de samenkomst gekomen waren, we hadden slechts op zo'n 100 gerekend! Verbazingwekkend ook, sommige kinderen moesten wel zo'n 10 km heen en 10 km terug lopen om bij het feest aanwezig te zijn. Overigens de meeste mensen kwamen te voet of op de fiets over afstanden tussen de 5 en 30 kilometer.

'veel mensen gebruiken fietsen of brommers als vervoersmiddel'

Er werd niet voor de mensen gekookt maar voor de kinderen hadden we een soort van ijslollies gemaakt en biscuitjes. Gelukkig zijn hier de winkels alle dagen open en konden we er nog ranja en biscuitjes bij kopen maar we moesten er wel voor naar Yendi terugrijden (15 kilometer). Terwijl de volwassenen buiten samenkwamen konden we met de kinderen het nieuwe (onafgebouwde) kerkje gebruiken wat heerlijk koel was. We vertelden de kinderen uiteraard over Jezus' dood en opstanding, zongen liedjes, deden spelletjes en met de oudste kinderen probeerden we een kruisje te maken. Dat viel nog niet mee omdat de meeste kinderen uit de dorpen nog nooit een schaar in hun handen gehouden hebben.

'de samenkomst van de kinderen'

'genieten van de ijslollies'

Bid voor:

• vrede in Yendi. Afgelopen week zijn negen mensen gearresteerd in relatie met de moord op Yana Yakubu Andani (De koning van Dagbon, nu 7 jaar geleden) waardoor de spanning in Yendi tussen de Andani en Abudu families weer oploopt.