zaterdag 9 november 2013

Zondagsschool

Elke zondag komt er een klein groepje kinderen naar de kerk. Meestal zijn we totaal met z’n zevenen, Samuel en Micah meegerekend. Het is een uitdaging om voor kinderen van verschillende leeftijden, achtergronden en talen een goede en boeiende les in elkaar te zetten. Op Samuel en Micah na hebben geen van de kinderen een Christelijke achtergrond. Er is dus helemaal niets vanzelfsprekend en alle verhalen zijn nieuw voor ze.


Een tijdje geleden bezocht ik de moeder van drie van de kinderen. Ze kwamen al een tijdje niet meer naar de zondagsschool. Er is op veel plaatsen in Tamale wantrouwen t.o.v. de kerk en we vermoedden dat dit dan ook de reden was waarom de kinderen niet meer kwamen. Gelukkig was de moeder blij ons te zien. We legden haar uit wat we tijdens de samenkomst doen en hoe de kinderen iedere zondagochtend veel kunnen leren. De moeder vertelde op haar beurt hoe moeilijk het is voor haar en haar man om de kinderen naar school te sturen. Tijdens het regenseizoen verlaat haar man Tamale om ergens een stuk land te bewerken. Door de snelle groei van de stad is er in Tamale niet voldoende land meer voor de boeren. Na het oogsten komt haar man naar huis. Soms helpen zij en de kinderen haar man op het land en verlaten ze Tamale voor een aantal dagen. Het droge seizoen brengt haar man voornamelijk in de stad door. Ze kunnen maar net rondkomen en hebben geen geld om een schooluniform en andere spullen voor de kinderen te kopen zodat ze naar school kunnen gaan.

Omdat vier van de kinderen die de zondagsschool bezoeken niet naar school gaan, valt het voor hen niet mee om een tijdje stil te moeten zitten en de les niet te verstoren. Maar gelukkig begin ik zo langzaam maar zeker m’n weg er in te vinden om iedereen in het gareel te houden en de kinderen vooral ook plezier te laten beleven aan de samenkomst. Het is verbazingwekkend hoeveel de kinderen tijdens de lessen opsteken, juist de kinderen die voor het eerst met de Bijbel geconfronteerd worden; ze kunnen de meeste verhalen navertellen en zelfs -spelen. Het is ook mooi om te ontdekken dat ondanks dat ik het gevoel heb dat er weinig ‘landt’ bij de kinderen, God’s Woord ook in die kleine kinderharten aan het werk gaat.


Elke zondag moeten we een programma van zo’n 3 uur verzorgen, dat is lang! Om de kinderen extra te stimuleren om te blijven komen, zijn we sinds kort ook begonnen met lees- en schrijfonderwijs als onderdeel van de zondagsschool. Ze leren nu de klanken van hun moedertaal en zijn begonnen met schrijfoefeningen. Het is erg leuk om te zien hoeveel plezier ze hieraan beleven. De kinderen zijn leergierig en willen maar wat graag, net als zoveel andere kinderen, naar school. We hopen hier als kerk een burgfunctie in te kunnen vervullen en te kijken of we de ouders kunnen aanmoedigen en helpen om uiteindelijk hun kinderen toch naar school te sturen.


Bid voor deze kinderen dat ze geraakt zullen worden door God’s liefde. Bid ook voor creativiteit, geduld en wijsheid in het leiden van de zondagsschool. Bid voor nieuwe en enthousiaste leiders die me hierbij kunnen helpen.

Geen opmerkingen: