Leven in de Stad Tamale

Over de afgelopen jaren hebben we het er vaak over gehad – een verhuizing naar Tamale en nu is het dan werkelijkheid geworden. In Augustus verhuisden we naar grote stad. Het was niet een gemakkelijke beslissing. Meer dan 14 jaar hebben we beide in ons werk onze aandacht vooral gericht op de dorpen rondom Yendi. We zijn gaan houden van de mensen, van de rust van het leven in een dorp, het landschap, de loslopende dieren, etc. Toch konden we de beslissing van de verhuizing niet langer uitstellen. Samuel (7) en Micah (5) gaan nu allebei naar de basisschool. Het onderwijs dat Yendi te bieden heeft is beperkt in keuze en kwaliteit al moeten we zeggen dat de school in Yendi, die ze de laatste paar jaar bezochten met de beperkte middelen die ze had, geweldig werk deed en zich enorm voor de kinderen inzette. Toch waren onze wensen wat anders en vonden we het belangrijk om dan nu toch eindelijk de stap te wagen zodat we wat school betreft voor de kinderen een betere keuze konden maken. Maar er waren nog andere redenen. Het alfabetiseringswerk waar Joke bij betrokken is, wordt op dit moment vooral aangestuurd vanuit Tamale. Om het management te kunnen ondersteunen en adviseren is het voor Joke om effectief te kunnen werken, beter om fysiek op kantoor in Tamale aanwezig te zijn. Abukari verdeelde zijn tijd al tussen Tamale en Yendi. De begeleiding van de kerken in Yendi is nu voornamelijk in de handen van Ps. Azindow. Abukari bezoekt het gebied nog regelmatig en ondersteunt en adviseert Azindow bij zijn werk. Omdat we nu in Tamale wonen, heeft Abukari meer tijd om op het kantoor van Call of Hope te werken en het werk wat de organisatie doet om de Dagomba mensen met het evangelie te bereiken, te intensiveren en uit te breiden. Voor ons allemaal dus een serie veranderingen en het is best even wennen.

Samuel en Micah klaar om naar school te gaan

Yendi is een relatief kleine plaats. Iedereen kent iedereen en afgezien van fietsers en brommers is er nagegenoeg geen verkeer, je hebt nooit problemen met parkeren en kunt rustig even snel voor een boodschapje naar het centrum rijden. Veel mensen werken op het land, het leven is gemoedelijk en er is altijd wel tijd voor een praatje. Je hoeft je huisdeur niet op slot te doen als je even weggaat en als je ergens je auto parkeert, houdt de dichtsbijzijnde winkeleigenaar hem wel voor je in de gaten mochten mensen er op uitzijn om iets van waarde uit de auto te stelen. Tamale in tegenstelling is een drukke stad wat verkeer betreft. Je staat nooit in lange files maar links en rechts wordt je continu ingehaald door brommers, motoren en fietsers. Iedereen probeert een plaatsje te veroveren op de weg en de verkeersregels zijn verre van duidelijk, kortom chaos. Dat levert soms gevaarlijke situaties op. Iedere ochtend begeven we ons op één van de drukste wegen van Tamale om de jongens naar school te brengen en vervolgens naar de verschillende kantoren waar we werken.

Op de drukke weg naar school

Met een lening en giften hebben we over een periode van 10 jaar ons eigen huis in Tamale kunnen bouwen. Dat lijkt heel lang maar in Ghana is dat heel gebruikelijk; iedere keer als je weer een beetje geld apart kunt zetten bouw je een stukje verder. Het is nu ook nog niet helemaal af maar zeer leefbaar en comfortabel. In tegenstelling tot Yendi hebben we hier een muur om ons huis gebouwd. Dit heeft zo z’n voordelen, we hebben over de jaren al flink wat bomen kunnen planten en plukken daar nu de eerste vruchten van, het geeft meer privacy (in Yendi liep iedereen over ons terrein) en het biedt een beetje meer bescherming. We wonen in een soort van nieuwbouwwijk. Er zijn in dit deel van Tamale veel stukken land verkocht maar heel veel mensen zijn nog niet begonnen met de bouw van hun huis. We hebben alleen achterburen en verder zijn er links en rechts van ons huizen in aanbouw, maar ja als die er net als ons ook tien jaar over doen……. Er zijn nog geen wegen naar ons huis aangelegd. Het was even spannend het afgelopen regenseizoen, of de weg al dan niet door het regenwater weggespoeld zou worden. De regens hielden lang aan maar gelukkig was de weg tot het laatst toe nog net begaanbaar. En nu maar hopen dat er wat aan de weg gedaan wordt voor het volgende regenseizoen begint.

De hoofdweg naar ons huis

Ook als is onze direkte omgeving veranderd, onze missie blijft hetzelfde. We blijven naar wegen zoeken om de liefde van God met de Dagomba mensen te delen. Tamale is een mix van verschillende taalgroepen maar het grootste deel van de mensen is Dagomba. Net als de Dagomba mensen in de dorpen, is ook de grote meerderheid van de Dagomba in Tamale Moslim. Samen met het leiderschap van de ‘Bible Church of Africa’ in Tamale, hebben we besloten om in het oostelijke deel van Tamale een kerk te starten. De kerk bevindt zich op het terrein van ‘Tahima Yili’ of ‘Huis van Hoop’. Dit huis is het eigendom van de kerk en dient als een thuis voor studenten net met het voortgezet onderwijs begonnen zijn en daarvoor uit afgelegen dorpen in Tamale zijn komen wonen. De meeste jongeren die in dit huis wonen zijn Christen maar komen uit Moslim families of families die een Traditioneel Geloof aanhangen. Het maakt het voor hen erg moeilijk om bij familieleden in Tamale te gaan wonen omdat ze door hen veelal niet geaccepteerd worden tenzij ze hun geloof in Jezus de rug toe keren. Dit was de één van de redenen waarom we dit huis gestart zijn (zie ook: www.stichtingverrekijker.nl). Op dit moment is het grootste dee lvan de kerk dus student. Abukari heeft de leiding van de kerk op zich genomen en preekt meestal, daarnaast leidt hij de zondagsschool (voor de dienst is er een Bijbelstudie) in het Dagbani en ook nog een wekelijkse Bijbelstudie op woensdagavond. Joke geeft leiding aan de Engels zondagsschool en een zondagsschool voor de kinderen tijdens de preek. We vinden het allebei fijn om onze tijd en gaven in deze jonge generatie Christenen te investeren. We zijn erg enthousiast over deze nieuwe kerk. Het is ons gebed dat de kerk in de loop van de tijd ook meer Dagomba mensen zal mogen verwelkomen en dat ze Jezus zulllen aannemen als hun persoonlijke verlosser.

Bijbelstudie (zondagsschool) voorafgaand aan de dienst

Dansen tijdens de kerkdienst

Wat feiten over Tamale:
Tamale is the hoofdstad van de Noordelijke provincie van Ghana (één van de armste provincies in het land). De stad telt zo’n 350,000 inwoners, het grootste deel bestaat uit de Dagomba, het groeipercentage is 3.5%. Tamale is de op drie na grootste stad van Ghana en heeft een oppervlakte van c.a. 922 km². Tamale is naar zeggen één van de snelst groeiende steden in West Afrika. Economische activiteiten in de stad zijn voornamelijk gericht op handel en landbouw. De stad trekt veel mensen uit de gehele noordelijke provincie aan.

Meer dan honderd ‘Non Gouvernmentele Organisaties’ (NGOs) hebben zich in Tamale gevestigd. Tamale wordt daarom ook wel het ‘Hoofdkwartier van NGO’s’ in Ghana genoemd. Tamale wordt ook beschouwd als het onderwijscentrum van Noord Ghana. Op dit moment zijn er meer dan 742 openbare en particuliere basisscholen in de stad. Daarnaast zijn er 68 ‘Junior High Schools’ en 11 ‘Senior High Schools’, vakscholen, 2 lerarenopleidingen, verscheidene opleidingen tot beroepen in de basiszorg/verpleging en 2 universiteiten: ‘University of Development Studies’ en ‘Islamic Technical University College’. Er zijn met name onder de leerlingen van de ‘Junior High School’ veel vroegtijdig schoolverlaters. Ook is het analfabetisme in de stad nog erg groot.

Het centrum van Tamale

Een van de grote moskeeen in Tamale